Een paar weken geleden heeft een van de kinderen die ik regelmatig zie, eens gekeken in die zak en vond het toen al leuk om zich even als sint te verkleden. Nadat hij trots met de kleding voor de spiegel stond en zichzelf eens even kritisch bekeek, zocht hij verder in de koffer.Misschien stond de paarse jas met glitters sint ook wel goed.... Die paarse glitterjas stond geweldig! Toch wel iets dat hij met Sinterklaas zou gaan bespreken. Ik ben benieuwd! Deze week was het duidelijk weer tijd voor Sinterklaas. Nu was het een ander kind dat aangaf Sinterklaas te willen zijn. Ze moest even nadenken wie piet zou kunnen spelen. Al snel werd een vinger in mijn richting gewezen: ik was de hulppiet. Zij was als Sinterklaas natuurlijk de baas. En dus mocht ze ook zelf weten of ze op de tafel ging zitten. Want Sinterklaas ìs altijd de baas en mag zelf weten wat hij doet! Na een beetje doorvragen werd duidelijk dat ze als Sinterklaas lekker ging doen waar ze zin in had, dat ze leiding zou geven aan de pieten en hen precies zou vertellen wat ze moesten doen. En dat gebeurde ook in het spel dat we daarna met z`n tweeën speelden. Sinterklaas gaf de hulppiet op een passende vriendelijke manier instructies. En hulppiet deed wat Sinterklaas hem vroeg en schoot te hulp als het echt even nodig was. En ik zag hoe dit kind genoot van haar machtige gevoel even de baas te zijn in het spel. Het liefst zou ze altijd Sinterklaas willen zijn! Maar na een uurtje spelen moesten de kleren weer uit en was het spelen weer voorbij. Tijd om naar huis te gaan, maar wel met een heerlijk gevoel.